Deze ca. 40 meter hoge kunstmatige heuvel vormt onderdeel van een ca. 5.000 jaar geleden aangelegd religieus landschap, bestaande uit o.a.:
diverse concentrische steencirkels (totale diameter ruim 400 meter),
een ganggraf (hunebed) voor voorouderverering,
een ronde tempel, offerplaatsen,
een heilige rivier,
door stenen gemarkeerde processielanen tussen de verschillende onderdelen
en een verblijfplaats voor grote aantallen bezoekers.
De oudste onderdelen zijn nog aanmerkelijk ouder aangenomen wordt dat het religieuze gebruik van deze locatie wellicht teruggaat tot de eerste jager-verzamelaars direct na de IJstijd.
Het doel van deze heuvel is onbekend. Archeologisch onderzoek heeft uitgewezen dat het geen grafheuvel is en ook op de top ontbreken sporen van bebouwing of specifiek gebruik.
Het is gebouwd in drie kort opeenvolgende fasen:
De eerste fase was slechts 5 meter hoog en bestond uit turfplaggen en takken. Ze is aangelegd eind juli - begin augustus, d.w.z. op het hoogtepunt van de zomer. Een periode van overvloed, waarbij al van oudsher stammen bijeenkwamen om de moedergodin te vereren, de doden te herdenken en allerlei profane zaken te regelen.
De tweede fase bestond uit wit gepleisterde stukken kalksteen, in de vorm van een conische heuvel, en zal in die tijd in het zonlicht een schitterende indruk hebben gemaakt.
Tijdens de derde fase werd de hoogte verdubbeld en de heuvel omgevormd tot een piramide met zes (of zeven) treden (elk ca. 5 meter hoog).
Dat de bouw van dit religieuze centrum geen kleine onderneming en van bovenregionale betekenis was, blijkt uit berekeningen die schatten dat hiervoor ca. 15-20 miljoen man-uren nodig waren. Ook wanneer we aannemen dat de bouwactiviteiten zich uitstrekten over meerdere generaties (of zelfs eeuwen), wijst dit op een omvangrijke organisatie en betrokkenheid van grote aantallen mensen (ca. 500 -1.000 mannen en vrouwen gedurende tenminste ca. 3-4 weken per jaar).
(foto: J.A. den Ouden)
terug• Silbury Hill.
(Avebury, Zuid-Engeland)
De bron van de rijkdom van dit deel van Zuid-Engeland (evenals het nabij gelegen Stonehenge) was de handel in uit Wales en de kust van de Ierse Zee afkomstige metalen (goud, zilver, koper en tin) en edelstenen, die o.a. naar Frankrijk verhandeld werden.
De priesters in deze religieuze centra waren vermoedelijk gekleed in mantels, die bezet waren met gouden ornamenten (zoals dit borstschild) en fonkelende stenen (als symbolen van de zon, leven en licht).
versie 8.00