Volle Middernacht

      

gedachten over de meestergraad

      

H.J. Mac Gillavry

     • de leerling verlangt het licht te zien
     • de gezel, op weg naar het licht, zoekt de quintessence
     • de meester zoekt de éénwording

Steeds is daarbij de geest op het oosten gericht, als symbool vanwaar wij het licht verwachten — in de materiële wereld gesymboliseerd door de zon.
Bij onze reizen naar het immateriële maçonnieke licht - onze persoonlijke verlichting - zijn wij echter als de gevangenen in de bekende parabel van Plato over gevangenen in een grot:
wij zien in aanvang niet het licht zelf (buiten de grot), maar de reflectie daarvan op de wanden in de grot.

Sommigen zullen die reflectie als het ware Licht ervaren.
Anderen zullen diepgaande bespiegelingen aan de mogelijke aard hiervan wijden.
Maar geen van hen zal het licht ook daadwerkelijk kunnen zien, zonder de koesterende bescherming van de grot te verlaten en in het onbarmhartige licht van de wereld buiten de grot te treden.

Daarvoor is een bevrijding nodig - een metamorfose, een rituele wedergeboorte - zoals die gespeeld wordt tijdens de meesterverheffing.
Niet dat die wedergeboorte daar ook daadwerkelijk plaatsvindt.
Het is een ritueel spel, waarbij ingrediënten worden aangereikt voor een individueel proces, dat op een andere tijd en plaats zijn beslag kan krijgen.

Van dezelfde auteur:
• Kubus no. 1: gekruiste benen - een studie over het functioneren van symbolen
• Kubus no. 4: belang van ritueel - pre-menselijke en onbewuste grondslagen
• Splinter no.2: de toekomst bestaat niet - een biografische levensreis

  terug naar begin van deze pagina